Αν ήταν τα ηφαίστια σβηστά...

Πέμπτη βράδυ: γυρνάω από τη σχολή, φτιάχνω κάτι πρόχειρο να φάω και βουρ για να ετοιμάσω πράγματα. Αύριο πετάω για Ελλάδα!!!Γύρω στις 12 είναι όλα έτοιμα, ρούχα, άδεια τάπερ και χειμωνιάτικα ρούχα έτοιμα να δώσουν τη θέση τους στα καλοκαιρινά μέχρι την επόμενη χρονιά....
Παρασκευή πρωί: τρέχω με τη βαλίτσα, τον υπολογιστή και τα βιβλία της σχολής στο Saint-Denis για το τελευταίο μάθημα, 1 ½ ώρα δρόμος με 4 συγκοινωνίες, αλλά ποιος νοιάζεται, σε λίγες ώρες θα είμαι Ελλάδα!!!
Λίγο αργότερα αρχίζουν τα μηνύματα της SFR που λένε ότι το ηφαίστειο που εξεράγη προχθές στην Ισλανδία προκαλεί προβλήματα στα αεροπλάνα και ενδέχεται να ακυρωθούν πτήσεις... Παίρνω την Aegean, «όλα καλά» μου λέει η υπάλληλος, μπορεί απλά να έχει λίγη καθυστέρηση. Ξενερώνω λίγο αλλά αφού το βράδυ θα είμαι Ελλάδα(!!!) δε με νοιάζει και πολύ. Στις 12 έρχεται και πάλι μήνυμα της SFR που λέει ότι έκλεισε το αεροδρόμιο...το επιβεβαιώνω από τη ίδια υπάλληλο του «όλα καλά» και αποφασίζω να γυρίσω σπίτι. Δεν πειράζει, αύριο τουλάχιστον θα είμαι Ελλάδα(!!!). Μου το είπε η ίδια υπάλληλος, με το ίδιο πειστικό ύφος, και εννοείται πως την πίστεψα.
Οι μέρες πέρασαν...η Παρασκευή έγινε γρήγορα Σάβατο, το Σάβατο διαδέχτηκε η Κυριακή και να που μπήκαμε και στη Δευτέρα... Εγώ είμαι ακόμα εδώ, η υπάλληλος συνεχίζει να μου λέει «από αύριο» και εγώ συνεχίζω να την πιστεύω...

Ένα ηφαίστιο στην Ισλανδία δε με αφήνει να πάω σπίτι μου και γω δεν ξέρω με ποιον να θυμώσω...